SOA

Een verpleegkundige gaat eerst met je in gesprek en stelt je vragen over je seksleven van de laatste 6 maanden. Op die manier wordt duidelijk op welke soa je getest moet worden. De verpleegkundige legt uit wat je moet doen en daarna neem je zelf de test af: 

• Vrouwen maken zelf een uitstrijkje van de vagina en/of keel en/of anus. Dit testen we op chlamydia en gonorroe.
• De urine en/of keel en/of anus van mannen testen we op chlamydia en gonorroe. 
• Als het nodig is nemen we ook bloed af. Dit testen we op syfilis, hiv en zo nodig op hepatitis B of hepatitis C.

Als je een soa hebt, word je gratis en anoniem behandeld bij de GGD. Op de website Soaaids.nl vind je de meest actuele informatie over de verschillende soa’s. In de video van Soa Aids Nederland wordt uitgelegd hoe een soa-test gaat.

Bekijk de video "Hoe gaat een soa-test"

Bij de soa-check krijg je advies over welke soa-testen voor jou belangrijk zijn en waar je het beste terecht kunt voor een test. Bijvoorbeeld bij je huisarts, de GGD of bij een betrouwbare online aanbieder van zelftesten. Hiervoor krijg je dezelfde vragen over jou en je seksleven, die je huisarts of de GGD ook zouden stellen.

De soa-check geeft antwoord op vragen over soa's, hiv en soa-testen en is anoniem.

Wil of kun je niet naar je huisarts of een GGD dan kan een soa-zelftest een alternatief zijn. Maar hoe weet je of je een betrouwbare test doet? Wanneer test je en welke test gebruik je?

Meer informatie over soa-thuistesten

Wat is restmateriaal?

Voor jouw onderzoek of behandeling is het soms nodig om bloed, urine of andere lichaamsmaterialen af te nemen. Nadat dit is onderzocht blijft er vaak wat van deze lichaamsmaterialen over. Het gaat dan om bloed of urine dat voor jouw onderzoek of behandeling niet direct meer nodig is. Dit noemen we restmateriaal. Restmateriaal wordt meestal bewaard, zodat de arts/onderzoeker dit kan gebruiken wanneer je in de toekomst misschien met nieuwe klachten naar de arts gaat. Het lichaamsmateriaal zet een onderzoeker soms ook in voor wetenschappelijk onderzoek. Meestal gebeurt dat anoniem. De onderzoeker beschikt dan niet over jouw persoonlijke gegevens. Er is dan een unieke code aan het restmateriaal toegevoegd.

Bezwaar maken

We gaan er vanuit dat je voor deze routineonderzoeken toestemming geeft. Wanneer je wel bezwaar hebt tegen het gebruik van restmaterialen, maak dan schriftelijk bezwaar bij de GGD (GGD Noord- en Oost-Gelderland, Postbus 3, 7200 AA, Zutphen of per e-mail ggd@ggdnog.nll). Na het schriftelijke bezwaar komt er een aantekening in jouw medisch dossier. Het lichaamsmateriaal wordt dan niet gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. Als het restmateriaal voor niet-anoniem onderzoek wordt gebruikt, is de onderzoeker wel op de hoogte van jouw persoonlijke gegevens. Hiervoor moet de arts/onderzoeker jou altijd om toestemming vragen. Je kunt in vrijheid beslissen of je aan het onderzoek wilt meewerken of niet.

Informatie ontvangen over resultaten

Meestal ontvang je geen informatie over de resultaten van wetenschappelijk onderzoek waarin restmateriaal is gebruikt. De resultaten van het onderzoek komen als wetenschappelijke artikelen in de vakpers of in de media. Het kan gebeuren dat de onderzoeker bij het onderzoek met restmateriaal iets ontdekt dat voor jou belangrijk is (toevalsbevindingen). Als het om niet-anoniem onderzoek gaat, kan hij dit aan de behandelend arts laten weten. De behandelend arts geeft jou die informatie alleen als jij hebt laten weten dat je deze informatie wilt ontvangen. Als je de informatie wilt ontvangen, kun je dit melden bij jouw behandelend arts of verpleegkundige. Hij/zij bespreekt dit met jou en maakt een aantekening in jouw medisch dossier. Bij anoniem onderzoek zijn de resultaten niet gekoppeld aan jouw persoonlijke gegevens. Je ontvangt dan geen informatie.